Johanna Kruit
Enkel dit
Van alle dingen enkel dit
het hoge ruisen van de zwanen
op weg naar oevers die nooit dichter kwamen
Het kind dat nog verborgen zit
De hoge klank van de morgen
verwachting leunend aan een raam
Verwonderd zoeken naar een naam
voor wat nog zal geboren worden
De avond die de vensters sluit
De kleine weemoed van de glazen
waarin stil zichtbaar die we waren
Gedachten drijven in en uit
|